My Heroine นางเอกของผม

ตอนที่ 0    จุดเริ่มต้น

“ข่าวหน้า 1 การหายของอัญมณีล้ำค่าอายุหลายพันปีในพิพิธภัณฑ์ที่ยังคงเป็นปริศนาอยู่ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร อ่านต่อหน้า 2”

?? : อ่านข่าวในหนังสือพิมพ์แต่เช้าเลยนะครับคุณแม่

คุณแม่ : แหม...ก็สักหน่อยมั้ยล่ะคะคุณลูก 

น้องสาว : อีพี่บ้าเสร็จรึยัง…เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันกันพอดี

?? : เออๆๆ เสร็จแล้วเนี่ย ไปโรงเรียนก่อนนะครับคุณแม่

น้องสาว : สวัสดีค่ะคุณแม่

คุณแม่ : เดินทางปลอดภัยนะลูก

ณ ป้ายรถโดยสารเขตสามเสน

น้องสาว : เพราะพี่เลยเนี่ย!! ทำให้เราต้องมานั่งรอรถอีก

?? : จะมาโทษฉันอย่างเดียวก็ไม่ได้นะ เมื่อคืนเธอเปิดเพลงทั้งคืนแล้วฉันจะ    นอนหลับไหมเนี่ย!!!

น้องสาว : เอ่ออ.... ขะ ขอโทษษษ

?? : ให้อภัยก็ได้ แต่เย็นนี้ต้องเลี้ยงชานมไข่มุกฉันนะ

น้องสาว : กะ ก็ได้...

?? : อ้าววว แทคกับกอหญ้านี่ มายืนรอรถเหมือนกันหรอ?!

น้องกอหญ้า : สวัสดีค่ะ พี่แพร!!

แทค : เอ้านี่เธอ ปกติเธอจะถึงโรงเรียนก่อนคนแรกเลยไม่ใช่หรอ ทำไมวันนี้ออกสายจัง

แพร : ไม่รู้สิ แค่อยากออกสายมั้ง?! ฮิฮิ

น้องกอหญ้า : อ๊ะพี่ๆ รถมาแล้ว ขึ้นรถกันเถอะค่ะ

ณ โรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนเเวนต์

น้องกอหญ้า : งั้นฉันไปเรียนก่อนนะคะ

แพร : ตั้งใจเรียนนะคะ น้องกอหญ้า

แทค : ไปได้หรือยัง? พวกมันรอกันอยู่!!

แพร : ปะ ไปแล้วจ้า!

??(ญ) : มากันช้าจริงๆเลยนะ พวกเธอเนี่ย!!

??(ช) : หึ้ยย?! เป็นไปได้ยังไง!! แพรดาวโรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนเเวนต์มาโรงเรียนสายเนี่ยนะ??!

??(ญ) : เบาๆหน่อย วันนี้ที่แพรมันมาช้าเพราะว่ามันไปจัดงานศพญาติมันที่ต่างจังหวัดมา

??(ช) : อ่า...เราขอโทษนะ

แพร : ไม่เป็นไรหรอก แน็ค!! เค้าเริ่มโอเครแล้วล่ะ

แน็ค : เพราะเธอแท้ๆทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้ห้ะ ยัยแคร์!!

แคร์ : ฉันผิดเองแหละที่ไม่ได้บอกแกอะ ว่าแต่...แทคมันไปไหนอะ?? 

จะได้เวลาเข้าแถวแล้วนะ!!

แทคเดินชนกับผู้หญิงปริศนาก่อนมาเข้าแถว

แทค : อ๊ะ...ขอโทษครับ

ผู้หญิงปริศนา : ไม่เป็นไรค่ะ

แทค : (ใครกันทำไมรู้สึกคุ้นๆ) //คิดในใจ

แน็ค : นี่นายหายไปไหนมาเนี่ย?!

แทค : ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ทำไมรู้สึกคุ้นจัง??

แน็ค : ทำไมนายจะไม่คุ้นผู้หญิงคนนั้นคือ”แอร์ ภรรณฑิตา จิรชีพนิรันดร”

ซุปเปอร์สตาร์ดาราดังที่เข้าวงการตั้งแต่อายุยังน้อยบอกเลยว่าน่ารักมาก

บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แน็ค : เอ้า...นี่นายจะรีบเดินไปไหนเนี่ย?! รอด้วย!!

แทค : (ถึงจะบอกแบบนั้นก็เถอะ แต่มันก็คุ้นๆอยู่ดี) //คิดในใจ

หลังเลิกเรียนเวลา 17.00 น.

//ทุกคนกลับบ้านกันหมดเหลือแต่แทคกับแพรที่ต้องรอส่งงานอาจารย์//

แพร : เป็นเด็ก ม.5 นี่มันลำบากจัง

แทค : เรา 2 คนไม่ได้เป็นแค่เด็ก ม.5 แต่เราเป็นทั้งหัวหน้าห้อง 

รองหัวหน้าห้อง ประธานสภา ประธานสี เฮ้อออ....เหนื่อยใจ แถมยังกลับบ้านช้าอีก

แพร : เออใช่ น้องแกรอแย่แล้วนี่ งั้นเค้ากลับก่อนนะ

แพรหอมแก้มแทคแล้วเดินจากไป

แทค : ด...ดะ...เดี๋ยวว..สิ เธอเนี่ยนะ ฮ่า ฮ่า //เขินเบาๆ

น้องกอหญ้า : (พี่!!! อยู่ไหนแล้วเนี่ย!!? จะกลับบ้านป้ะ)

//คุยโทรศัพท์กับแทค

แทค : (วันนี้กลับบ้านไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันต้องไปทำธุระที่ๆนึงก่อน)

//คุยโทรศัพท์กับน้องกอหญ้า

น้องกอหญ้า : เอ้า?! อะไรวะเนี่ย!!

เวลา 17.30 น. แทคเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าของโรงเรียน

//เมื่อแทคเดินขึ้นไปกลับเห็นประตูดาดฟ้าเปิดอยู่ จึงสงสัยเพราะตามปกติแทคเป็นคนเดียวที่มีกุญแจดาดฟ้าโรงเรียน เขาจึงเปิดประตูนั้นเข้าไป ไม่เห็นใครเลยสักคนเดียว แต่กลับเจอเศษอัญมณีสีแดงที่แตกอยู่ที่พื้นกับแหวนเงินวงเล็กที่ตกอยู่ที่เดียว//

แทค : นั่นอะไรน่ะ ใครมาทำตกไว้เนี่ย!!?

//เขาหยิบขึ้นมาดูก่อนที่มันจะเปล่งแสง และแหวนวงนั้นกับอัญมณีก็ต่อเข้ากันอย่างสมบูรณ์ ทำให้เกิดแสงประกายเป็นวงกลมล้อมรอบตัวเขา แล้วกระจายแผ่ออกไปทุกทั่วทิศ//

แทค : เกิดอะไรขึ้นกับตัวเรากันแน่เนี่ย แล้วทำไมมีแสงล้อมรอบตัวไปหมดเลยอะ

?? :  ฮ่า ฮ่า ฮ่า ในที่สุดก็ตามหาจนเจอ

แทค : อะไรวะเนี่ยยยยย!!????

TO BE CONTINUED